Historia rodziny Meyerowitz czyli ojca artysty, dwóch synów i córki.
Moim zdaniem, obsadzono błędnie rolę ojca, Dustin Hoffman położył tę rolę, nie przekazał nic poza wizerunkiem starego człowieka marzącego aby jedną wystawą wrócić na szczyt popularności na którym kiedyś był. Najlepsze sceny są moim zdaniem gdy Hoffman leży w szpitalu podłączony do respiratora i nie gra.
Film właściwie składa się z noweli, które nabierają rumieńców tylko gdy grają w nich Sandler i Stiller. Reszta aktorów nijaka.
Sceny miały opowiadać o tym jak zapatrzony w siebie ojciec artysta zniszczył swoje dzieci zaniedbując je w dzieciństwie. Niestety ta historia jest mocno niewiarygodna przez rolę Hoffmana, który zagrał starego tetryka a nie ekscentrycznego artystę- narcyza.
Reszta filmu opowiadająca o ponownym nawiązaniu więzi rodzinnych, pomiędzy rodzeństwem, też słaba.
właściwie jak na taką plejadę gwiazd należało by odjąć 1 pkt za płaską grę aktorów. Film zrobiony tak, jakby miała to być pokuta za jakieś przestępstwo poszczególnych aktorów popełnionew przeszłości.
Znając Hollyłód jest to możliwe.