Przygnębiająca historia, świetnie oddana atmosfera totalitarnego państwa, wybitni aktorzy (Gleeson i Thompson). Szkoda tylko że w nie w języku niemieckim!

Czytałam książkę

Ktoś coś?

http://film.onet.pl/wiadomosci/berlinale-2016-dzien-piaty-duze-rozczarowania-i-m ile-niespodzianki/mz19q5

Ten film to doskonały dowód, że jak ktoś chce opowiedzieć o Niemcach stawiający opór wewnątrz III Rzeszy, to musi sobie tę historię wymyślić.
Tam chyba nikogo poza Sophie Scholl i jej kolegach, nikogo takiego nie było.
Abstrakcja i nierealność tej opowieści, aż szczypie w oczy.

Odważni Niemcy walczący za pomocą pisania kartek. Obudzili się dopiero gdy stracili syna, wcześniej jakoś nie mieli nic przeciwko.

Film bardzo dobry z dobrą obsadą ,,nawiązujacy do tragedii i próbie walki z nią człowieka który stracił dziecko w bezsensownej grze politycznej jaką była wojna...

Taka polityka filmowa, na Zachodzie Europy (szczególnie w Niemczech) bohaterami są ci co sprzeciwiali się nazizmowi i Hitlerowi, w Polsce za to są to przede wszystkim szmalcownicy i kolaboranci.

Walka poprzez pisanie kartek ;) Ten ich sposób tak pomoże jak woda święcona umarłemu ! Żart ,kpina... Ogólnie nic ciekawego ...

Berlin, 1940. Gdy ich syn ginie na froncie, zwykłe małżeństwo obwinia za to Führera, w którego obietnice już dawno przestali wierzyć.